برند فورد (Ford Motor Company) هم مانند سایر برندهای خودروساز آمریکایی، تاریخچه و سرگذشت جذابی دارد. این شرکت یک خودروساز چندملیتی آمریکایی است که مرکز اصلی آن در میشیگان، حومه دیترویت واقع شده است. این برند در واقع یک شاخه دیگر هم دارد که تحت برند لینکلن (Lincoln)، به طراحی و تولید ماشین‌های لوکس می‌پردازد.

خودروهای غیرلوکس یا خودروهای تجاری، تحت برند فورد تولید می‌شوند. فعالیت‌های این کمپانی معروف تنها به درون مرزهای ایالات متحده آمریکا محدود نمی‌شود. این برند صاحب ترولر (Troller)، شاسی بلندساز برزیلی است و حدود 8 درصد در کمپانی آستن مارتین بریتانیایی (Aston Martin) سهم دارد. همچنین 32 درصد سهام ژیانلگینگ موتورز (Jiangling Motors) متعلق به کمپانی فورد است. این شرکت موفق و به نام آمریکایی، با کشورهایی مانند چین (Changan Ford)، تایوان (Ford Lio Ho) تایلند (AutoAlliance Thailand)، ترکیه (Ford Otosan) و روسیه (Ford Sollers) نیز سرمایه گذاری‌های مشترکی دارد.

شاید خیلی‌ها با اصطلاح فوردیسم یا همان فوردگرایی (Fordism) آشنایی نداشته باشند. این اصطلاح به مجموع متدهایی گفته می‌شودکه برپایه قیمت کمتر، دستمزد بیشتر و در نتیجه خط تولید بهبود یافته‌تر و تسهیلاتی خاص برای مصرف کنندگان برنامه ریزی شده است. همان‌طور که از نام آن مشخص است، پایه گذار فوردیسم همین برند محبوب است. در سال 1914، همه دنیا با این متدها آشنا بودند و اکثر برندها از آن استفاده می‌کردند.

در طول زمان، فورد صاحب برخی از برندهای بزرگ مانند جگوار (Jaguar) و لندروور (Land Rover) بوده است. این کمپانی از سال 1999 تا 2010، یعنی به مدت یازده سال، صاحب برند سوئدی ولوو (Volvo) بود. همچنین صاحب برندی به نام مرکوری (Mercury) بود که از سال 1938، خودروهای لوکسی برای بازار آمریکا، کانادا، مکزیک و خاورمیانه تولید می‌کرد. فعالیت این برند در سال 2011 توسط فورد متوقف شد.

پس از برند جنرال موتورز (General Motors)، این کمپانی بزرگترین خودروساز کشورش و پس از برندهایی همچون تویوتا (Toyota)، فولکس واگن (Volkswagen)، هیوندای-کیا (Hyundai-Kia) و جنرال موتور در سال 2015، پنجمین غول خودروسازی دنیا محسوب می‌شد. در پایان سال 2010، این کمپانی به عنوان خودروسازی بزرگ در اروپا، در جایگاه پنجم قرار گرفت.

تاریخچه فورد

هنری فورد شخصی بود که این کمپانی را پایه گذاری کرد. در واقع اولین شرکتی که او تاسیس کرد، «کمپانی هنری فورد» نام داشت که سوم نوامبر سال 1901 شکل گرفت. پس از گشذت کمتر از دو سال، نام این شرکت به «کمپانی موتور کادیلاک» (Cadillac Motor Company) تغییر و آقای فورد این کمپانی را ترک کرد.

کمپانی فورد فعلی در سال 1903 با همکاری دوازده سرمایه گذار از جمله جان و هوراس داج (که بعدها کمپانی خود را تاسیس کردند)، پایه ریزی شد. جالب است بدانید که اولین مدیرعامل این کمپانی، یک بانکدار به نام جان گِرِی بود، نه آقای فورد!

دلیل انتخاب گِرِی، ترس سرمایه گذاران بود. آن‌ها نگران بودند که هنری فورد دوباره و به صورت ناگهانی، کمپانی را ترک کند. درست مانند سال 1901. در سال‌های اولیه، کمپانی رونق چندانی نداشت. در کارخانه‌های آن روزانه تنها چند دستگاه خودرو تولید می‌شد و حداکثر سه کارگر بر روی هر خودرو کار می‌کردند. قطعات نیز از شرکت‌هایی تامین می‌شد که با فورد قرارداد داشتند. در طول تنها ده سال، این کمپانی توانست بسیار توسعه پیدا کنند و بیشتر قطعات مورد نیاز را خود در کارخانه تولید کند.

از آنجایی که آقای فورد به هنگام پایه گذاری این شرکت 39 ساله و نسبتا جوان بود، توانست با تمام نیروی خود این شرکت را به یکی از بزرگ‌ترین و سودآورترین کمپانی‌های تاریخ تبدیل کند. حالا بیش از 100 سال است که این کسب و کار، در خاندان فورد نسل به نسل می‌چرخد. همین باعث شد که این شرکت، به یکی از بزرگ‌ترین و قوی‌ترین کسب و کارهای خانوادگی تبدیل شود.

هنوز چند سال از تولید اولین خودروی بنزینی توسط کارل بنز می‌گذشت. بنابراین برای تبدیل اتومبیل به وسیله‌ نقلیه‌ای مقرون به صرفه برای قشر میانی جامعه، هنوز راه طولانی پیش رو بود. هنری فورد یکی از کسانی بود که با کمک‌های فراوانش، این فرآیند را تسریع کرد. از بین سال‌های 1903 تا 1908، این کمپانی مدل‌های، A, B, C, F, K, N, R و S را تولید کرد. هر ساله تنها 1000 دستگاه یا حتی تعداد کمتری از این مدل‌ها به فروش می‌رسید. اولین خودرویی که به مرحله تولید انبوه رسید، مدل T (Model T) نام داشت. این محصول به یک ماشین بسیار محبوب تبدیل شد. در سال 1927، این ماشین با مدل A (Model A) جایگزین شد. مدل A، اولین ماشینی بود که در بخش جلویی شیشه داشت.

برای رقابت با جنرال موتورز، اولدزموبیل (Oldsmobile)، بیوک (Buick) و فورد، کمپانی مرکوری را تشکیل دهند. همچنین در سال 1922، کمپانی لینکلن توسط فورد خریداری شد تا با برندهای لوکسی مثل پاکارد (Packard) و کادیلاک رقابت کند. در دوران جنگ جهانی دوم، فورد آلمان برای ارتش نازی، به ساخت ماشین آلات جنگی و نظامی پرداخت. این کمپانی در آن زمان ار کارگرانش بیگاری می‌کشید.

سال 1964 بود که فورد ماستنگ، یکی از افسانه‌ای‌ترین ماشین‌های تاریخ در نمایشگاه نیویورک رونمایی شد. پس از کذشت یک سال، این کمپانی برای اولین بار چراغ مخصوص بستن یادآوری کمربند ایمنی را معرفی کرد.

یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های این شرکت، در سال 2006 رخ داد. این کمپانی اعلام کرد که مبلغی معادل 12.7 میلیارد دلار ضرر کرده و احتمالا تا سال 2009 سود دهی ندارد. با این حال کمپانی محبوب ما توانست تمام نیروی خود را جمع کند و در نیمه دوم سال 2007، با 750 میلیون دلار سود به بازی برگردد. در سال 2008 هم این کمپانی، برندهای جگوار و لندروور را به تاتا موتورز هندی (Tata Motors) فروخت.

چهار مدل به یادماندنی از برند فورد

مدل  (The Model T)

لیست برترین خودروهای فورد و یا لیست بهترین‌های تاریخ، هرگز بدون مدل T تکمیل نمی‌شود، زیرا این مدل توانست برندش را به همه جهان نشان دهد. این محصول، اولین ماشین مقرون به صرفه تاریخ بود.

ماستنگ (The Mustang)

فورد ماستنگ یکی از معروف‌ترین و البته محبوب‌ترین مدل‌های دنیای خودرو است. در واقع این مدل به اندازه‌ای موفق بود که پس از مدتی به یک برند یا نماد قدرت معروف شد.

تاروس (Taurus)

شاید این مدل به محبوبی مدل T یا به زیبایی ماستنگ نباشد، اما در دورانی که بازار خودرو تبدیل به میدان جنگ خودروهای خارجی شده بود، این مدل فورد و بازار آمریکا را نجات داد.

تاندربِرد (The Thunderbird)

این محصول درست مانند ماستنگ، نماد زیبایی و نبوغ در طراحی این برند است. انگار پشت هر خط، برآمدی و هر کدام از جزئیات ریز این ماشین فورد، یک اتاق فکر بزرگ است.

به نقل از مجله خودرو پیو، کانسپت دی اس ۹ کراس بک، در واقع یک کراس‌اوور با چرخ‌های ۲۳ اینچی و ۵ متر طول است که ظاهر جذاب و مدرنی دارد. نسخه سدان DS 9 در سال گذشته روی پلتفرم EMP2 معرفی شد. این پیشرانه ۶۷۱ اسب بخار قدرت و یک باتری ۱۱۰ کیلووات ساعتی داشت.  نسخه شاسی‌بلند سیتروئن دی اس ۹ مدل ۲۰۲۳ روی پلتفرم EVMP توسعه یافته است و می‌تواند بیشتر از ۳۳۵ اسب بخار قدرت داشته باشد.

سیتروئن دی اس ۹ مدل ۲۰۲۳

معمولا برندها‌ی فرانسوی خودرو یادآور اتومبیل‌های اقتصادی هستند؛ اما همیشه اینطور نیست و برخی از برندها نیز وجهه لوکس خود را با الهام از سلیقه فرانسوی به نمایش می‌گذارند. یکی از این برندهای لوکس در کشور فرانسه، دی اس است که نسخه‌هایی از آن نیز در گذشته به کشور ما وارد شده است.

یکی از نمادهای لوکس کلاسیک خودرو های فرانسه که توسط سیتروئن احیا شده است، برند DS است که از سال ۲۰۱۵ هویت مستقلی پیدا کرده است. این برند فرانسوی همواره مورد استقبال بوده و فروش خوبی داشته است. حالا یک ایده تازه تحت عنوان سیتروئن دی اس ۹  کراس بک ارائه شده که  احتمالا در اواخر ۲۰۲۳ یا اوایل ۲۰۲۴ رونمایی خواهد شد.

احتمالا با توجه به قیمت ۴۵ هزاردلاری DS 7 و قیمت ۵۷ تا ۶۹ هزار دلاری DS9 سدان، DS 9 کراس بک بین ۶۳ تا ۹۲ هزار دلار قیمت خواهد داشت. پیش‌بینی می‌شود که مرسدس GLE کوپه،‌ مرسدس EQC، ب‌ام‌و IX جز رقبای دی اس ۹ کراس بک باشند.

تاریخچه شرکت خودروسازی سیتروئن

سیتروئن یک شرکت خودروساز فرانسوی است که در سال ۱۹۱۹ توسط آندره سیتروئن تاسیس شد. سیتروئن در سال ۱۹۳۴ نخستین تولید انبوه چرخ‌های محرک جلو در سطح جهانی را با ساخت سیتروئن تیپ E پایه‌گذاری کرد.

این شرکت در حال حاضر زیرمجموعه و تابعه گروه استلانتیس محسوب می‌شود. خودروهای این کمپانی خودروسازی معمولا به دلیل راحتی و نرمی رانندگی شهرت دارند. سیتروئن ۸ سال پس از تاسیس، به مشهورترین و بزرگ‌ترین خودروساز اروپا تبدیل شد و در میان خودروسازان بزرگ جهان در رتبه چهارم قرار گرفت. شرکت پژو در سال ۱۹۷۴ بیش از ۳۸ در صد از سهام سیتروئن را خرید و در نتیجه خودروسازی پژو سیتروئن ۲ سال بعد از آن با حمایت دولت فرانسه تشکیل شد. خودرو سیتروئن دی‌اس ۳ که سرآغازی برای سری لوکس خودروهای مدل دی اس بود، برای نخستین بار در سال ۲۰۰۹ و در نودمین سالگرد تاسیس کمپانی سیتروئن رونمایی شد. این شرکت در سال‌های بعد، و در ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ میلادی، سیتروئن دی‌اس۴ و سیتروئن دی‌اس ۵ را نیز روانه بازار کرد.

این شرکت فرانسوی از زمان تاسیس تا به امروز، در زمینه تولید خودروهای شهری کوچک، خودروهای متوسط، سواری، ون و کامیون، خودروهای لوکس و مفهومی فعالیت می‌کند.

خودروهای لوکس و مفهومی سیتروئن

در خصوص خودروهای لوکس این شرکت می‌توان به خودروهای مدل دی‌اس(DS)، سیتروئن سی ایکس، سیتروئن ایکس ام و سیتروئن سی ۶ اشاره کرد. سیتروئن سی‌متیس و جی‌تی‌بای سیتروئن نیز دو خودروی مفهومی این شرکت هستند که به ترتیب در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ رونمایی شدند.

تاریخچه شروع و فعالیت خودروهای فرانسوی در سال ۱۸۸۴ بود که صنعتگران فرانسوی توانستند اولین موتور درون سوز خود را اختراع کنند. اما در ادامه این فعالیت مارسل و فرناندو رنو بودند که اولین شرکت فرانسوی را در سال ۱۸۹۸ تحت عنوان برادران رنو بنا نهادند. اولین موتور دو سیلندر در سال ۱۹۰۲ توسط این شرکت به ثبت و اختراع رسید. در خلال جنگ جهانی های اول و دوم بود که خودروسازان فرانسوی دچار بحران مالی و کمبود نیرو و مواد اولیه شدند. بعد از آن با وجود بمباران های اتفاق افتاده در خلال جنگ جهانی دوم نیمی از این شرکت ها تخریب شدند که بیشترین آسیب به شرکت پژو وارد شد. بعد از جنگ جهانی دوم بود که خودروسازان فرانسوی توانستند به شرایط قبل از جنگ جهانی برگردند و حدود ۸۰ هزار خودرو از ۱۳۰ هزار خودروی تولید شده در فرانسه را صادر کنند. در حال حاضر پروه PSA متشکل از گروه های خودروسازی پژو است.

شرکت خودروسازی فرانسوی رنو را می توان اولین شرکت خودروسازی فرانسوی دانست که توسط برادران مارسل و فرناندو رنو در سال ۱۸۹۸ میلادی تاسیس شد. شرکت مربوطه توانست اولین موتور دو سیلندر را در سال ۱۹۰۲ اختراع کنند. اولین خودرو تولید شده توسط مجموعه رنو A راه اندازی شد و در سال ۱۹۱۴ همزمان با شروع جنگ جهانی اول وزیر فرانسه به شرکت رنو دستور داد که تولید تاکسی و آمبولانس و موتور هواپیما را تولید کند. در آن زمان تاکسی های رنو در کل کشور فرانسه حدود ۴۰۰۰ مسافر و سرباز را جا به جا می کند. طراحی اولیه لوگو رنو دو سال پس از تاسیس شرکت انجام گرفت و آرم LR که مخفف اسم لوئیس رنو بود در آن زمان به عنوان آرم و لوگوی شرکت استفاده می شد. بحران بعد از جنگ، یقه خودروساز فرانسوی را گرفت و باعث کاهش بسیار شدید تولید خودرو در فرانسه شد. به همین سبب این خودروساز در پایین تر از خودروسازان بریتانیا، آلمان و ایتالیا قرار گرفت. در سال های بحرانی در فرانسه باعث شد که خودروساز رنو با کمبود مواد اولیه و نیروی انسانی مواجه شدند و میزان تولیدات خود را کاهش دادند.

در سال ۱۹۴۰ پس از آن که آلمان فرانسه را تحت اختیار خود قرار داده بود، آلمان از لوئیس رنو خواست که برای آلمان ها تانک بسازد. ولی لوئیس این کار را نپذیرفت و آلمانی ها کنترل کارخانه را در دست گرفتند و شروع به ساخت کامیون های بارکش کردند. این شرکت در سال ۱۹۹۰ میلادی توسط ماک خریداری شد و در حال حاضر نیز مالک خودروسازی رنو است. در سال ۲۰۰۰میلادی شرکت رنو ۲۰درصد از سهام شرکت ولوو را خریداری نمود و حضور فعالی در ساخت کامیون پیدا کرد. شرکت مربوطه خودروسازی در ساخت دوچرخه نیز فعالیت دارد، همچنین خودروهای مسابقاتی از دیگر فعالیت های جانبی این شرکت است. رنو توانسته خودروهایی بسیار با کیفیت و کم استهلاک را تولید کند و هم اکنون شرکت رنو به عنوان یکی از برترین برند های خودروسازی در جهان شناخته می شود. به طور کلی توانسته مشتریان به خصوصی را برای خود جذب کند.

از دیگر برندهای خودرویی فرانسه، می توان به شرکت خودروسازی فرانسوی پژو اشاره کرد که در سال ۱۸۱۰ توسط خانواده پژو تاسیس شد. این شرکت در اوایل برای ساخت آسیاب های قهوه، نمک و فلفل در شهر فرانش کنته فرانسه تاسیس شد. بعدها توسط آرمان پژو در سال ۱۸۳۰ با ورود به صنعت دوچرخه سازی متحول گشت. نخستین خودرو گروه پژو در سال ۱۸۸۹ ، خودرویی سه چرخ با همکاری گوتلیب دایملر تولید شد. امروزه شرکت پژو به عنوان دومین خودروساز بزرگ اروپا و البته بزرگترین خودروساز فرانسه است. طرح و آرم شرکت پژو در اول از یک شیر طلایی روی تیر (پیکان) تشکیل شده بود و در این تصویر شیر نماد قدرت و تیر نیز نماد سرعت است. شرکت پژو اولین شرکتی بود که تایرهای لاستیکی را روی خودرو خود نصب نمود. در خلال جنگ جهلنی اول، پژو به ساخت ادوات نظامی شامل انواع کامیون ها و دوچرخه ها و موتورها پرداخت. در سال ۱۹۲۸ میلادی شرکت پژو به ساخت یک مدیا خودرو به نام ۱۸۳ پرداخت. سال ۱۹۲۹ سالی بود که نام گذاری پژو به شکل امروزی یعنی (Peugeot) همراه شد، به طوری که با ساخت خودرویی ارزان به نام پژو ۲۰۱ ارزان ترین خودرو بازار کشور فرانسه و نخستین خودرو تولید انبوه این شرکت بود. سال ۱۹۳۳شرکت پژو خودرو ۴۰۲ را معرفی کرد، این خودرو با نوآوری جدید سقف جمع شونده وارد بازار گردید.

بعد از جنگ جهانی دوم، پژو کار خود را با ۳۰۱ شروع کرد و همچنین با همکاری شرکت ایتالیایی پنین فارینا، پژو ۵۰۴ را وارد بازار کرد. سال ۱۹۵۸ شرکت پژو محصولاتش را در ایتالیا به فروش رساند و با دیگر شرکت ها مانند رنو و وولو همکاری های خود را گسترش داد. سال ۱۹۷۴، پژو ۳۰ درصد از سهام شرکت سیتروئن را خریداری نمود و صاحب این شرکت خودروسازی شد. بعد از انجام این کار، شرکت جدیدی را به نام پژو سیتروئن تشکیل دادند تا از لحاظ فنی و تکنولوژی از تحقیقات یکدیگر بهره مند شوند. در سال ۱۹۷۸ شرکت پژو با مدل های پژو ۴۰۵ و ۵۰۵ در بازار ایالات متحده شرکت داشت و توانست فروش این خودروها را تا ۴هزار دستگاه برساند. پژو ۴۰۵ به عنوان بهترین خودرو سال اروپا در سال ۲۰۰۰ شناخته شد.

شرکت خودروسازی سیتروئن در سال ۱۹۱۹ توسط شخص آندره سیتروئن تاسیس شد و نخستین خودرو تولید شده این شرکت بعد از جنگ جهانی به نام سیتروئن A نام گذاری شد. بعد از جنگ جهانی شرکت مربوطه به شدت دچار کمبود سرمایه شده بود، لذا برای جلوگیری از ورشکستگی به مذاکره با کمپانی جنرال موتورز ایالات متحده آمریکا پرداخت. ولی شرکت جنرال موتورز به دلایل نامعلوم سرمایه گذاری در شرکت سیتروئن را غیر معقول دانست و سرمایه گذاری نکرد. از آنجا که فعالیت آندره از کارگاه نساجی و همچنین ساخت چرخ‌ دنده‌های حلزونی آغاز شده بود، لذا وی در لوگوهای نصب شده بر روی نخستین اتومبیل ‌های تولید شده سیتروئن، از طرح این چرخ ‌دنده‌ها استفاده کرد. نشان تجاری یا لوگوی شرکت سیتروئن که امروزه با نام Chevron Double شناخته می‌شود، از همین طرح یعنی علامت الهام گرفته شده‌ است.

با شروع جنگ جهانی دوم کارخانه سیتروئن بیش از ۲۴ میلیون توپ جنگی را ساخت و بعد از اتمام جنگ کارخانه سیتروئن مجددا خودروسازی را آغاز کرد. سیتروئن اولین خودروساز اروپایی بود که به تولید انبوه خودرو پرداخت. سال ۱۹۳۴ شرکت سینروئن با مشکلات مالی بسیاری مواجه شد و بخشی از سهام خود را واگذار کرد. اکثریت سهام آن به شرکت میشلن و بانک لازارد واگذار شد. خودروهای پر فروش و مشهور مجموعه در آن سال ها سیتروئن ژیان و سیتروئن cx بود و کمپانی سیتروئن یکی از نخستین مبتکران در حوزه آیرودینامیکی خودرو بود. سیتروئن سال ها به صورت مستقل خودروسازی می کرد تا اینکه بر اثر مشکلات مالی این خودروساز و خودروسازی پژو مدیران، تصمیم گرفتن گروه PSA را تشکیل بدهند.

شرکت خودروسازی لوکس بوگاتی شرکتی فرانسوی است که می توان آن را در رده بهترین برندهای خودروسازی فرانسه در نظر گرفت. در سال ۱۹۰۹ میلادی توسط صنعتگر نابغه ایتالیایی به نام اتوره بوگاتی به منظور تولید خودروهای سفارشی و لوکس در مولشایم کشور فرانسه تاسیس شد. اتوره بوگاتی در زمینه طراحی صنعتی فعالیت داشت و همچنین در مسابقات رالی به پیروزی هایی متعددی دست پیدا کرده بود. در سال ۱۹۱۳ بوگاتی خودرویی با موتور ۵۰۰CC را تولید کرد و یکی دیگر از تولیدات آن به نام بوگاتی TYPE13 تا جنگ جهانی اول تولید آن ادامه داشت. در طول جنگ، بوگاتی به تولیدات نظامی روی آورد و در سال ۱۹۲۲ میلادی با تولید خودرو ۸ سیلندر و ۲۰۰۰CC به نام بوگاتی TYPE30در بازار خودرو فروش چشم گیری را به دست آورد. در دوران بعد از جنگ در سال ۱۹۲۶ ، مدل بوگاتی رویال را معرفی کرد. در فاصله بین دو جنگ جهانی شرکت بوگاتی خودرو بوگاتی TYPE 30 را به فروش رساند.

این شرکت تا سال ۱۹۴۷ توانست حدود ۸۰۰۰ خودرو را تولید کند و در ابتدای ۱۹۵۰ بوگاتی آخرین مدل خود را تولید کرد. در ادامه افزایش فعالیت هایش در سال ۱۹۶۳ تولید این خودرو کاملا متئقف شد و در سال ۱۹۹۰ کارخانه بوگاتی با سرمایه یک کارآفرین ایتالیایی برای تولید خودروهای اسپرت و لوکس راه اندازی شد. در سال ۱۹۹۸ شرکت موردنظر فرانسوی توسط گروه خودروسازی فولکس واگن خریداری شد و امروزه نحت مدیریت گروه آلمانی فولکس فعالیت می کند. خودرو بوگاتی ویرون که خودروی بسیار لوکس و اسپرت این شرکت است، اولین بار در سال ۱۹۹۹ میلادی در نمایشگاه خودرو توکیو به نمایش در آمد. امروزه بوگاتی ویرون با یک موتور ۱۶سیلندری با حجم ۷۹۹۳CC و حجم به شکلW برخوردار است که طبق مشخصات فنی گفته شده توسط شرکت این خودرو توانایی تولید ۱۰۰۱ اسب بخار قدرت را دارد. شتاب و توانایی این نوع از مدل خودرو، حداکثر سرعت ۴۲۰ کیلومتر را دارد و شتاب آن در حالت سکون برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر حدود ۲/۵ ثانیه است. به طور کلی بوگاتی ویرون با سرعت ۴۲۰ کیلومتر در ۲۰ دقیقه می تواند حدود ۶۰ لیتر بنزین را مصرف کند.

رنو تلیسمان یا تالیسمان (به انگلیسی: Renault Talisman) به معنای سحر و جادو خودرویی سدان در کلاس خودروی اندازه متوسط محصول شرکت رنو می‌باشد که با همکاری نیسان ساخته شده. راننده و سرنشین‌ها با امکانات ایمنی بیشماری محافظت می‌شوند مثل سامانه نظارت نقاط کور، سامانه خروج از خط، تابلو خوان و ترمزگیری اضطراری. صندوق این ماشین ۶۰۸ لیتر فضا دارد. سامانه اطلاعات سرگرمی شبیه مگان و خودروهای پیشین است به شما اجازه می‌دهد تجربه رانندگی‌تان را شخصی‌سازی کنید.

مشخصات فنی

این خودرو مجهز به موتور ۱٫۶ لیتری سینگل توربو با قدرت ۲۰۰ اسب بخار و موتور این خودرو برای نیسان جوک است. البته در برخی از بازارها از جمله ایران که به دلیل پایین بودن کیفیت سوخت فیلترهای این خودرو برای این بازارها بزرگتر در نظر گرفته شده تا آسیب کمتری به موتور برسد و همین باعث شد که در این نسخه‌ها قدرت موتور به حدود ۱۹۰ اسب بخار کاهش یابد. گیربکس این خودرو ۷ سرعته دوکلاچه می‌باشد که باعث تعویض سریع دنده‌ها می‌شود ولی در حرکت در سر بالایی ممکن است کمی مکث کند تا حرکت کند. شتاب صفر تا صد این خودرو حدود ۷٫۶ ثانیه نیز می‌باشد.

امکانات رفاهی

امکانات این خودرو شامل سقف پانوراما یا تمام شیشه‌ای (به صورت سفارشی)، سامانه تهویه دوگانه، استارت دکمه‌ای با قابلیت روشن کردن از بیرون، کروز کنترل هوشمند و لیمیتر سرعت، مانیتور R LINK-2 نسل دوم ۸٫۷ اینچی، سامانه صوتی BOSE با ۱۳ بلندگو، تودوزی چرم، دی‌لایت (چراغ روز) مدل C شکل، رایانه سفر، جالیوانی و زیر آرنجی عقب، آینه حساس به نور، حسگر نور و باران، قابلیت وصل شدن سامانه صوتی به بلوتوث، AUX , iPod و USB، موس وسط، تنظیم حالت رانندگی (شامل Comfort , Personal , Eco , Sport و Normal)، اتو هلد، چراغ شور جلو، تشخیص جهت چرخش خودرو و روشنایی نور در جهت پیچ، ماساژِر صندلی‌های جلو، گرمکن و سرد کن صندلی جلو، گرمکن صندلی عقب، گرمکن فرمان، یو اس بی صندلی‌های عقب با خروجی AUX به عقب، دریچه هوای صندلی عقب، رایانه سفر را دارا می‌باشد.

امکانات ایمنی

این خودرو مجهز به رادار نقطه کور، رادار خطی، تشخیص سرعت مجاز جاده‌ها، اعلام زمان واکنش راننده، حسگر باد لاستیک‌ها و تنظیم باد لاستیک، حسگر پارک جلو، دوربین و حسگر دنده عقب، سامانه کمکی پارک و اتو پارک، ترمز جلو دیسکی خنک شونده، ترمز عقب دیسکی، سامانه الکتریکی کنترل کشش و پایداری می‌باشد.

بررسی رنو تالیسمان رنو در بازار خودروهای لوکس و حتی نیمه لوکس هیچگاه خودروساز مطرحی نبود و بیشتر به ساخت خودروهای ارزان و مردمی مشهور است. با این وجود رویه این کمپانی در قرن بیست و یک تغییر کرد و با عرضه محصولاتی همچون رنو سافران و لتیتود سعی کرد تا طیف مشتریان خود را گسترده‌تر کند. خودروهای سفران و لتیتود هر دو به بازار ایران نیز راه پیدا کردند ولی با وجود برخی نقاط قوتشان به هیچ وجه نتوانستند موقعیتی مانند رقبای ژاپنی و کره‌ای خود پیدا کنند. رنو اما برای سال ۲۰۱۷ با محصول جدید به بازار برگشت که توانست به موفقیت خوبی دست پیدا کند و آن سدان جدیدی به نام تالیسمان بود. رنو تالیسمان نخستین بار در سال ۲۰۱۵ معرفی و در سال ۲۰۱۶ به بازار جهانی عرضه شد. با تاخیر یک ساله این خودرو به بازار ایران نیز راه پیدا کرد و از همان ابتدا توانست به کمک ظاهر مدرن، امکانات زیاد و البته توانایی فنی مناسب خود مشتریان زیادی را به سمت خود جلب کند.

داخل رنو تالیسمان طراحی رادیکال و مدرن رنو تالیسمان در کابین خودرو نیز ادامه دارد جایی که به محض ورود، یک نمایشگر لمسی بزرگ که به صورت افقی روی کنسول مرکزی نصب شده است توجه شما را به خود جلب خواهد کرد. رنو در تالیسمان سعی کرده است ت حد امکان از کلیدهای فیزیکی کم‌تری استفاده کند و بیشتر تنظیمات مربوط به امکانات خودرو را به همین نمایشگر منتقل کرده‌اند. پشت آمپرها نیز نیمه دیجیتالی هستند یعنی قسمت مرکزی آن یک نمایشگر رنگی است که قابلیت شخصی سازی دارد و گرافیک و داده‌های آن با توجه به حالت رانندگی خودرو تغییر می‌کند. نمایشگر مرکزی نیز همین قابلیت شخصی سازی را دارد و می‌توان رنگ‌های آن را از منوی مربوطه تغییر داد. در بخش فضای داخلی رنو تالیسمان گرچه فضای خوبی دارد ولی در مقایسه با برخی رقبا مانند هوندا آکورد و تویوتا کمری فضای پای عقب کم‌تری را ارائه می‌کند. به همین دلیل در صورتی که پنج سرنشین در خودروباشند سرنشین وسط عقب احساس راحتی زیادی نخواهد داشت. در عوض صندوق عقب این خودرو با حجمی بیش از 600 لیتر یکی از بزرگ‌ترین‌ها و بهترین‌ها در این کلاس است. طراحی رنو تالیسمان طراحی خارجی بارزترین مشخصه رنو تالیسمان است. بدون شک چراغ‌های روشنایی در روز این خودرو که به شکل C انگلیسی هستند و تا روی سپر ادامه پیدا کرده‌اند توجه هر بیننده‌ای را در خیابان به خود جلب می‌کنند. جلو پنجره نیز خاص بوده و آرم بزرگ رنو روی آن جلب توجه می‌کند. در نمای جانبی نیز تالیسمان طراحی قوی دارد. نمای عقبی تحت تاثیر چراغ‌های کشیده و نازک این خودرو است که تا مرکز صندوق کشیده شده‌اند و در وسط آنها نشان رنو دیده می‌شود. در این بخش باید از خروجی‌های اگزوز فیک روی سپر به عنوان یک نکته منفی یاد کرد که البته این روزها در حال باب شدن در خودروها است. از نظر ابعاد رنو تالیسمان با داشتن 4850 میلیمتر طول، 1870 میلیمتر عرض و 1460 میلیمتر طول، بسیار نزدیک به رقبای خود است. فاصله محوری این خودرو نیز 2810 میلیمتر است. به طور کلی طراحی تالیسمان مدرن و بروز است و می‌تواند اولین عامل جذب خریدار برای این خودرو تلقی شود.

عکس رنو تالیسمان

کروز کنترل (Cruise Control) چیست و چه کاربردی دارد؟ همان‌طور که از نامش مشخص است، کروز کنترل کنترل‌کننده است. اما کنترل چه چیزی؟ کروز کنترل مدیریت سرعت خودرو را به دست می‌گیرد و همان گزینه کاربردی و نابی است که در خودروهای امروزی گذاشته شده تا رفاه و راحتی بیشتری در رانندگی داشته باشید. به‌خصوص اگر قرار باشد که مسافت‌های طولانی را دست‌تنها رانندگی کنید. اما چرا و چطور؟ در ادامه درباره سازوکار کروز، اجزا، مزایا و معایبش خواهید خواند.

کروز کنترل چیست؟

این گزینه در خودروهای جدید می‌تواند سرعت خودروی شما را در وضعیتی ثابت نگه دارد و به راننده اجازه می‌دهد که به میزان دلخواهش و بدون نیاز به دخالت عوامل خارجی، سرعت خودرو را در یک وضعیت مشخص نگه دارد. منظور از عوامل خارجی هم پدال گاز است. یعنی اگر در جاده‌ای طولانی و مستقیم در حرکت هستید، هیچ‌کس دیگری هم در خودرو رانندگی بلد نیست که بخشی از مسیر را او رانندگی کند و به کمک‌تان بیاید، یا اصلا تنها هستید و از رانندگی در مسیری بلند و طولانی خسته شده‌اید، کروز کنترل وارد می‌شود و به شما کمک می‌کند تا بدون نیاز به استفاده از پدال گاز و با دکمه‌های جانبی سرعت خودرو را روی میزانی مشخص تنظیم کنید و نگه دارید.

پس در یک جمع‌بندی به این پرسش که کروز کنترل چیست و چه می‌کند، پاسخ می‌دهیم و به سراغ شرح اجزا، وظایف، معایب و مزایای آن می‌پردازیم. کروز کنترل سرعت خودرو را تثبیت و با کنترل مقدار هوای ورودی به محفظه سوخت، اقدام به کنترل شتاب خودرو می‌کند. یعنی شتاب خودرو متناسب با میل راننده و فقط با چند کلید و دکمه تنظیم می‌شود. دیگر نیاز نیست حواستان به کنترل سرعت باشد و پا را مدام روی پدال فشار دهید. با وجود کروز در سرعتی امن و مشخص در جاده‌ها می‌تازید. عالی نیست؟

کروز کنترل چگونه کار می‌کند؟

در خودروهای معمولی باید پا را روی پدال گاز بفشارید و پیش بروید. چنین چیزی باعث می‌شود که در مسیرهای طولانی خستگی مفرط پاها را اسیر خود کند. خودروسازان آمریکایی با علم به این موضوع دست به کار شدند و طراحی سیستم کروز را در برنامه‌شان گذاشتند. واقعیت این است که معمولا جاده‌های آمریکایی بسیار طولانی‌اند و رانندگی یک‌تنه در آنها می‌تواند طاقت‌فرسا باشد. همین نیاز باعث رقم‌زدن اختراعی کاربردی شد. در نهایت در سال ۱۹۸۵ میلادی، آمریکایی‌ها این سیستم را روی خودروی امپریال کرایسلر (Imperial Chrysler) پیاده‌سازی کردند.

از آن روزها تا کنون، خودروسازی مدام در حال پیش‌رفتن به سوی اتوماتیک‌کردن تولیدات خود است. دیگر مسئولیت کروز کنترل به تثبیت سرعت خودرو در وضعیتی خاص محدود نمی‌شود و امکانات تازه‌ای مانند حفظ ایمنی اتومبیل هم در این سیستم وجود دارد. ماجرا از این قرار است که خودروهای دارای کروز کنترل با وجود رادارهایی که دارند، مجهز به قدرت تشخیص فاصله با خودروهای دیگر هستند و همین تاحد زیادی امنیت سفر را برای سرنشینان فراهم می‌کند.

رانندگان در خودروهای مجهز به سیستم کروز می‌توانند، گزینه کنترل سرعت را فعال یا لغو کنند. در صورت فعال‌شدن سیستم، کنترل سرعت خودرو با تنظیم و مدیریت دریچه گاز انجام می‌شود. در زمانی که پدال گاز را فشار می‌دهید هم، همین رویه برقرار است، با این تفاوت که در صورت فعال‌بودن کروز کنترل، دریچه گاز به جای اینکه با فشار پدال گاز کنترل شود، از راه کابلی فعالیت می‌کند که به محرکی متصل است و سوپاپ دریچه کنترل سرعت و قدرت موتور خودرو هم با محدودشدن مقدار هوا در آن تحت‌کنترل قرار می‌گیرد.

اجزای سیستم کروز کنترل

برای اینکه درک بهتری از عملکرد سیستم کروز کنترل داشته باشید، بهتر است که اجزای آن را بشناسید:

واحد فرمان (Command Module): با واحدی که نامش فرمان است، چه می‌کنند؟ بله! بدیهی است که فرمان‌ صادر می‌کنند دیگر! در سیستم کروز کنترل هم واحد فرمان یا کامَند ماژول جهت تثبیت سرعت، افزایش یا کاهش و قطع و وصل فرمان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

واحد کنترل الکتریکی (ECU): هر سیستم خودکاری نیاز به هسته‌ای مرکزی دارد که در آن، امکان تجزیه‌وتحلیل دستورهای مختلف مقدور باشد. پردازش داده‌ها و اطلاعات در کروز کنترل هم به عهده واحد کنترل الکتریکی آن است. این بخش است که دستورات را دریافت می‌کند و بعد از پردازش آنها، امکان اجرای‌شان را مهیا می‌سازد.

عملگر (Actuator): عملگر هم وظیفه بازکردن و بستن دریچه گاز را عهده‌دار است و سرعت را براساس فرمان‌های دریافتی تنظیم می‌کند. عملگرها انواعی دارند که در ادامه به شما معرفی خواهند شد.

روند فعالیت و عملیات در کروز کنترل چگونه است؟

زمانی که پدال گاز را فشار می‌دهید، دریچه گاز باز می‌شود و سرعت افزایش پیدا می‌کند. کروز کنترل هم برای اجرای عملیاتی مشابه ساخته شده و به جای اینکه پدال گاز را فشار بدهید، در این سیستم اتوماتیک، عملگر که در خطوط بالا معرفی شد به دریچه کنترل گاز وصل می‌شود و با کنترل میزان هوای ورودی به دریچه، سرعت را در هر لحظه تنظیم می‌کند. در واقع، عملگر با کشیدن یا شُل‌کردن کابلی که به دریچه گاز متصل است، توانایی به دست‌گرفتن سرعت را پیدا می‌کند.

انواع عملگرهای سیستم کروز کنترل

انواع عملگرهای کروز کنترل به شرح زیر هستند:

• عملگرهای الکتریکی
• عملگرهای خلأ
• سیستم فاقد عملگر

همان‌طور که می‌بینید تمام سیستم‌های کروز کنترل عملگرهایی مشابه ندارند.

مزیت‌های استفاده از کروز کنترل

اگر تا اینجا، خواندن مقاله را دقیق ادامه داده‌اید، قطعا می‌دانید که مزایای استفاده از کروز کنترل چیست و چطور می‌تواند مانع از خستگی پاها در طول رانندگی شود. برای کسانی که دچار پادرد و کمردرد هستند یا به واسطه سن‌شان نمی‌توانند جاده‌های طولانی را بی‌درد و مشکل رانندگی کنند، چنین سیستمی غنیمت است. جاده‌ای صاف و بی‌ترافیک می‌تواند با وجود کروز کنترل ساده و بی‌دردسر طی شود. اما مزایای دیگری هم در استفاده از این سیستم وجود دارد:

– صرفه‌جویی در مصرف سوخت اتومبیل که نتایج مثبتی مانند کاهش آلودگی هوا را به همراه دارد از جمله مزایای کروز کنترل است؛

– امکان دل‌زدن به جاده‌های طولانی به کمک چنین امکانی فراهم است و دیگر نیاز نیست که نگران خستگی و دست‌تنهابودن در رانندگی باشید؛

– امکان نصب این سیستم روی خودروهایی که فاقد آن هستند هم وجود دارد. البته بدیهی است، زمانی که از امکان نصب صحبت می‌کنیم، منظورمان پراید و دوستان مشابه آن نیست؛

– تنظیم سرعت خودرو با وجود کروز کنترل بسیار ساده است؛ دکمه‌هایی برای افزایش و کاهش سرعت وجود دارند و تمام کاری که باید بکنید، فشردن آنهاست و بس.

از مزایا گفتیم، بد نیست که از معایب هم بگوییم. معایب استفاده از کروز کنترل چیست و چرا باید در کمک‌گرفتن از آن دقیق باشید؟ کروز کنترل سیستم مناسبی است و رفاه خوبی برای راننده به همراه می‌آورد اما امکان دارد که باعث متکی‌شدن راننده به آن شود و از میزان احتیاط، دقت و هوشیاری او کمی کم کند.

نحوه فعال کردن کروز کنترل

برای فعال‌کردن یا تنظیم سرعت خودرو می‌توانید از دکمه‌هایی کمک بگیرید که معمولا روی فرمان یا اهرم‌های جانبی خودرو قرار گرفته‌اند. فعال‌کردن و کاهش/افزایش سرعت در سیستم کروز کنترل هم با وجود دکمه‌ها و گزینه‌هایی جداگانه شدنی و میسر می‌شود. در صورتی که پدال ترمز را هم فشار بدهید، سیستم کروز کنترل قطع می‌شود و همه‌چیز به روند عادی خود بازمی‌گردد. پس اگر احساس کردید که در طول رانندگی، زمانی که کروز روشن است، نیاز به متوقف‌کردن فوری خودرو دارید، کافی است که پدال ترمز را فشار بدهید و کنترل وضعیت را به دست خودتان بگیرید.

اجازه بدهید که مروری بر فعال‌کردن این سیستم داشته باشیم و بگوییم که مراحل راه‌اندازی سیستم کروز کنترل چیست و چطور باید فرایند تنظیم سرعت را شروع کرد؟

۱. به‌کمک دکمه‌‌های on/off که روی فرمان یا اهرم‌های جانبی خودرو قرار دارند، سیستم کروز کنترل را روشن کنید؛

۲. در سرعت‌های ۵۵ تا ۷۵ کیلومتر بر ساعت یا کمی بیشتر، اقدام به روشن‌کردن کروز کنید و همیشه یادتان باشد که احتیاط شرط عقل است و استفاده از این سیستم در سرعت‌های زیاد را از سرتان بیرون کنید. چرا؟ چون در سرعت‌های زیاد، سپردن خودرو به حالتی اتوماتیک دور از عقل و خطرناک است.

۳. دکمه‌های دیگری هم در سیستم کروز کنترل تعبیه شده‌اند که بعد از انتخاب سرعت خودکار، وضعیت را تثبیت می‌کنند و عموما تحت عنوان دکمه سِت (set) در خودروها گذاشته می‌شوند. امکان کاهش و افزایش سرعت هم روی دکمه‌های سیستم کروز کنترل موجود است.

۴. همان‌طور که پیش‌تر هم گفته شد، دیگر می‌دانید که راه قطع کروز کنترل چیست و باید با فشار پدال ترمز یا کمک‌گرفتن از دکمه آف سیستم، آن را متوقف کرد.

دکمه‌های مختلف کروز کنترل به شرح زیر هستند. بهتر است که با آنها هم آشنا شوید:

♦ کلید سِت (set): با ست می‌توانید شتاب اتومبیل را روی نقطه‌ای مناسب تنظیم کنید. البته قبل از آن باید سرعت خودرو را به میزانی مناسب رسانده باشید.

♦ کلید اکسل(accel): این کلید هم می‌تواند سرعت تثبیت‌شده را به میزان یک‌ کیلومتر بر ساعت در هر بار فشردن افزایش بدهد.

♦ کلید کاست(cost): این کلید دقیقا عکس کلید اکسل عمل می‌کند و با هر بار فشردن آن، سرعت تثبیت‌شده به اندازه یک کیلومتر بر ساعت پایین می‌آید.

♦ کلید رزومه (resume): بعد از روشن‌کردن و لغو عملیات کروز کنترل به‌طور موقتی، می‌توانید کلید رزومه را بفشارید و مجددا سیستم را برقرار کنید. شاید بپرسید که سرعت تنظیمی خودرو در این حالت در سیستم کروز کنترل چیست و چه عددی را برای سرعت در اختیار خواهید داشت؟ سرعت روی همان شتابی تنظیم می‌شود که قبل از لغو کروز کنترل داشته‌اید.

♦ کلید کنسل(cancel): بعید می‌دانیم که ندانید و نتوانید حدس بزنید که این کلید برای متوقف‌کردن عملکرد کروز کنترل است.

 سیستم کروز کنترل تطبیق‌پذیر چیست؟

کروز کنترل در نسخه‌های پیشرفته‌تر خود از امکانات جذابی برخوردار است. در نسل جدید کروزها می‌توان شاهد وجود راداری کنترلی بود که توانایی تنظیم شتاب و فاصله با خودروهای اطراف را دارند. در واقع، این رادارها می‌توانند بنا به شرایط جاده اقدام به کنترل شتاب و فاصله خودرو با خودروهای دیگر کنند.

کروز کنترل‌های تطبیق‌پذیر و هوشمند روی خودروهای لوکس نصب می‌شوند و به کمک حس‌گرهایی که دارند، فاصله خودرو با موانع و خودروهای دیگر را اندازه‌گیری می‌کنند و می‌توانند سرعت را با توجه به این اندازه‌گیری تنظیم نمایند. حتی در مواردی، هوشمندی سیستم کنترل کروز می‌تواند موجبات تغییر مسیر را هم فراهم کند.

در چه مکان‌هایی نباید از کروز کنترل استفاده شود؟

درست است که سیستم کروز کنترل می‌تواند مزایای زیادی برای راننده و سرنشینان خودرو فراهم کند، اما همیشه و همه‌جا نمی‌توان روی آن حساب کرد. همان‌طور که پیش‌تر هم گفته شد، در مسیرهای پرترافیک یا جاده‌های ناصاف و در سرعت‌های بالا استفاده از کروز کنترل منطقی و ایمن به نظر نمی‌رسد. کاربرد کروز کنترل چیست ؟ کاربرد اصلی این سیستم در جاده‌های طولانی با مسیری مستقیم و کم‌ترافیک است.

در مسیرهای شهری، بهتر است که از کروز کنترل استفاده نشود. جاده‌های لغزنده، مسیرهای پرپیچ‌وخم و مکان‌هایی که شیب‌های تند و محسوسی دارند هم پذیرای استفاده از سیستم کروز کنترل نیستند. البته در بزرگراه‌های درون‌شهری هم می‌توان از کروز بهره برد اما در خیابان‌های درون‌شهری نباید به استفاده از آن فکر کنید.

چگونه نقص کروز کنترل را تشخیص دهیم؟

تا اینجا دیگر با عملکرد کروز کنترل آشنا شده‌اید و می‌دانید که چطور عمل می‌کند. حالا توجه‌تان را به زمانی جلب می‌کنیم که سیستم کروز به‌درستی کار نمی‌کند. درست‌ کارنکردن به چه معناست؟ یعنی زمانی که دستورات راه‌اندازی کروز کنترل را با فشردن دکمه‌ها صادر می‌کنید اما خبری نیست و هیچ‌کنترل اتوماتیکی رخ نمی‌دهد یا زمانی که فرمان صادر می‌شود اما سرعت تثبیت نمی‌شود. مشکلات متنوعی می‌توانند موجبات کارنکردن کروز کنترل را فراهم کرده باشند. برای مثال:

∗ بروز مشکل در سیستم گاز خودرو

∗ ناتوانی عملگر در اجرای فرمان‌ها

∗ بروز اختلال در ورود گاز به سیستم

هر یک از این مشکلات و اختلالات باید از سوی متخصصی کارکشته بررسی شوند. بدیهی است که شما حتی در صورت تشخیص معضل هم قادر به رفع آن نخواهید بود. پس اگر مشکلی در سیستم کروز کنترل خودروی خود دیدید، حتما پیگیری‌های لازم را نزد تعمیرکاری حرفه‌ای انجام بدهید.